Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Birkaç saat çocuklar, sınavda durakladı.
Neden sonra açılır, yeni baştan kitaplar,
Gözlerimin önünden geçti bizim sınavlar…
Giriyorduk durmadan, sınavlardan sınava,
ÖSS, TUS, KPS, uzmanlık ve doktora.
Yıllar geçti üstünden, anılar hala sıcak,
Bizim çocuklarımız daha fazla koşacak.
Gök sarı, toprak sarı, çıplak ağaçlar sarı…
Arkamızda bıraktık, yüksek sınav dağları.
Büyüdük, büyüdük, sınavlarla büyüdük,
Biz sanki yaşamadık, hayatları çürüttük.
İşte bundandır bugün, çocuklara hitaben,
“Yavrum mutlu olunuz” diyorum ben defaten.
İşiniz olsun yeter, bir şeyi iyi yapın,
Para gelir ve gider, siz sakın hırs yapmayın.
Çünkü hep böyle doludizgin, koşarız sansanız da,
Yerden yedi kat arşa kanatlanacaksınız hızla…
“Eğitim şart”, doğrudur, ama sakın kanmayın,
Yavaşlayın da biraz, ovayı seyre dalın.
(Not: Faruk Nafiz Çamlıbel’in Han Duvarları ve Yahya Kemal Beyatlı’nın Akıncılar adlı şiirleri kalıp alınmıştır.)
