Binalar yapılır camla demirle,
Binalar yapılır gölgeleri uzun,
Girer çıkar da anlamazlar komşuları neden böyle suskun.
Köprüler kurulur uygarlık için,
Temeller atılır çukurları derin,
Kesilen ağaçlardan çatılır sofraları yorgun işçilerin.
Servisler geçiyor yüklü bebekle,
Gençler geçiyor bakışları sarı,
Umutlu bir gelecekten çoktan kopmuş gitmiş yarınları.
Ambulans geçiyor sesle sirenle,
Ambulans geçiyor bedenleri kanlı,
Gezmek niyetli çıkılan bahçelerde sakin sessiz yatar anıları.
Tekneler çıkıyor yüklü kederle,
Tekneler batıyor umutla dolu,
Oyun oynanan köşelerden vurmuş bedenleri kuma doğru.
Zırhlılar geçiyor yüklü neferle,
Zırhlılar geçiyor kaderle dolu,
Mayın döşenen gecelerle gafil düşmüş bir kez insanoğlu.
Jetler kalkıyor emirler belli,
Jetler kalkıyor demirden telli,
Uçsuz bucaksız tepelerde yankılanır sesler gece vakti
Yazılar yazılır gururla yüklü,
Sözler düzülür amaçları belli,
Değişmez sanılır gam yüklü gelecekleri
**
Şantiye sessiz inşaat bitmiş
Çiftçiler yorgun topraklar küsmüş
Motorlar susmuş, demirler paslı
Dağlar çıplak, tepeler puslu
Zemherilerden
**
Çocuklar her zaman sonsuz bir takat
Çocuklar serpilir gençlere doğru
Olmadı baştan geçeriz, uçuşur bu kez yelkenlilerle
Anadolu
